Rechter twijfelt over emissiefactoren bij rundveestallen

Afgelopen vrijdag (12 maart 2021) heeft de Voorzieningenrechter van de Rechtbank Noord Nederland een opmerkelijke uitspraak gedaan in het “stikstofdossier”. Het betrof hier een vergunning op grond van de Wet natuurbescherming (WNB), die door de provincie Friesland is verleend aan een melkveehouder.

De Mobilisation for the Environment (MOB) heeft beroep ingesteld tegen deze verleende vergunning. In deze zaak is onder meer de emissiereductie van een emissiearme vloer aan de orde gesteld. De betreffende vergunning is verleend op basis van het zogenaamde “intern salderen” (geen toename stikstofdepositie). Hierbij is door de provincie gemotiveerd dat ten opzichte van de oude referentiesituatie (een Hinderwetvergunning uit 1993) er in de gewenste situatie, waarbij een nieuwe stal voor melkkoeien wordt gerealiseerd, er door het toepassen van een emissiearm stalsysteem (BWL 2015.05.V1) sprake is van een afname van de ammoniakemissie en geen toename van stikstofdepositie op een N2000 gebied. Ons bureau is onlangs als “externe deskundige” betrokken bij deze zaak.

De vraag is nu welke gevolgen deze uitspraak heeft voor het afgeven van vergunningen op grond van de WNB en het zogenaamde “intern salderen”. Allereerst kan worden opgemerkt dat het hier een opmerkelijke uitspraak betreft van de Voorzieningenrechter van de Rechtbank. Tegen deze uitspraak zal uiteraard Hoger Beroep worden ingesteld bij de Raad van State.